Onsdag 22. september begynte ganske grå. Etter kvart steig temperaturen. Sterkt solskinn vart det ikkje, men veldig greitt turver.
Fram til dette punktet var turstien oppgrusa og lett kjørbar for rullestol eller el-scooter. Ved trappa ned mot sjøkanten var det berre folk til fots som kunne ta seg fram. Eg såg ein far med barnevogn. Han måtte ut av turstien og inn i eit byggjefelt for å koma vidare.
Det er ikkje ei ny hytte som er under oppføring, men eit slags utvida naust. Fleire av dei gamle nausta som hadde vore her i årevis, var ombygde til småslott. Ulempen for eigarane var at turstien gjekk totalt kloss i husveggen rett som det var. Arbeidarane gav meg lov til å bruka biletet til kva eg ville.
Stien går kloss i garasjedører. Men eit stykke sørøver kunne me helst stryka handa over hageborda og mest ramla inn i nokre ombygde naust. Det er flott for oss som går. Når trafikken er stor, kan det nok verta i meste laget for bebuarane.
Restar av reinfann mot Hafrsfjord. Under Karl den store vart det påbudt å dyrka planten. Frå 1600-talet hadde reinfann stor betydning som middel mot innvollsorm. Planten kan brukast mot gulsott, nyresjukdommar, lopper og lus. For fleire år sidan hadde me med oss barnebarn til fortidslandsbyen Landa i Forsand. Omvisaren vår snakka då varmt om kor viktig det var for folk å bruka reinfann.
På denne turen langs Hafrsfjord følte eg verkeleg eg var på historisk grunn.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar